خیلی وقته ننوشتم. و خیلی وقته که به آرزوم رسیدم. حالا کسی پیشمه که واقعا دوستش دارم. کسی که دوستم داره و از بودن باهاش لذت می برم. و چقدر این روزها رو دوست دارم.
هیچ می دانی چرا چون موج ... در گریز از خویشتن پیوسته می کاهم؟ ... زان که بر این پرده تاریک ... این خاموشی نزدیک ... آنچه می خواهم نمی بینم ... و آنچه می بینم نمی خواهم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر