نمی دونم چیکار کنم. نگرانم. حس می کنم مثل قبل نیستی. حس می کنم دیگه اونجوری دوستم نداری. اونطور که اوایل دلت می لرزید. اونطور که صدامو دوست داشتی. نمی دونم چی شده. و من نگرانم. نگران اینکه از دستت بدم. نگران اینکه رابطمون به جای بهتر شدن بدتر شه. نگرانم که تو به جای اینکه از علاقه شدید به عشق برسی، همین علاقه رو هم از دست بدی.
واسه رفتن از ایران به هر روشی فکر می کنم یه جاش می لنگه. می ترسم دیر شه از بس از این شاخه به اون شاخه می پرم!
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
آن سوی هر چه حرف و حدیث امروزست
پاسخحذفهمیشه سکوتی برای ارامش و فراموشی ما باقی است
می توانیم بدون تکلم خاطره ای حتی کامل شویم
می توانیم دمی در برابر جهان
به یک وازه ساده قناعت کنیم
دارم هی پا به پای نرفتن صبوری میکنم
پاسخحذفصبوری میکنم تا تمام کلمات عاقل شوند
صبوری میکنم تا ترنم نام تو در ترانه کاملتر شود
صبوری میکنم تا طلوع تبسم، تا سهم سايه، تا سراغِ همسايه ...
صبوری میکنم تا مَدار، مُدارا، مرگ ...
تا مرگ، خسته از دقالبابِ نوبتم
آهسته زير لب ... چيزی، حرفی، سخنی بگويد
مثلا وقت بسيار است و دوباره باز خواهم گشت!
متاسفم
پاسخحذفگویا
خیلی
بد شده
وضعیت رابطه اتون
متاسفم
اینجا هم
اتفاقی شبیه به آنجا
افتاده
بوسس