برای من الان فقط تو مهمی. فقط تو. زندگی و آرزوی منی. گذشته فقط یه خاطره است. نه شیرین نه دردناک. نه درد دشنه های گذشته رو یادم میاد نه لذت نوازشهاش رو. هیچی از گذشته آزارم نمی ده و شادی بهم القا نمی کنه. انگار هیچوقت نه دردی بوده نه لذتی. هیچ حسی یادم نیست. فقط تصویرش رو می تونم به یاد بیارم.
تا حالا آرزو کردی با کسی زندگی کنی؟ زیر یه سقف؟ من آرزو کردم! آرزو کردم با تو...
پ.ن: انگار حتی همآغوشیهای گذشته هم لذتی نداشته! حتی لذت همآغوشی هم یادم نمیاد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر